Edukira joan

Scuderia Toro Rosso

Wikipedia, Entziklopedia askea
Scuderia Toro Rosso
Datuak
Izen ofizialaScuderia Toro Rosso
MotaFormula One team (en) Itzuli
HerrialdeaItalia
Zuzendari exekutiboaJody Egginton
ZuzendariaFranz Tost eta Graham Watson
JabeaPhil Charles
Historia
Sorrera2006
webgune ofiziala
Facebook: tororosso Twitter: tororosso Instagram: tororosso Edit the value on Wikidata

Scuderia Toro Rosso (STR), Toro Rosso izenaz ezagunagoa, 1 Formulako taldea izan zen. 2005eko amaieran sortu zuten, Red Bullek Minardi erosi ondoren. Red Bull Racing taldearen filiala izan zen, promesa gazteak prestatzen Red Bulleko taldera jauzi egiteko. 2020rako taldeak Scuderia AlphaTauri izena aldatu zuen.

Sébastien Bourdais bakarrik lehiatu zen Toro Rossorekin Red Bulleko pilotu gazteen programan parte hartu gabe. Franz Tost taldeburuaren hitzetan, Toro Rosso «gaztetasuna, energia, dinamismoa eta oldarkortasuna» adierazpidea da, eta pilotu berriak F1era eramatea hartzen du bere baitan. Faenzan(Italia) du egoitza, baina Bicesterren (Ingalaterra) dagoen haize-tunel batekin lan egiten dute.

Taldearen jatorria

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Toro Rossoko sedea, Faenzan

«Scuderia Toro Rosso» izena Red Bull Team ingelesezko terminoaren italierazko itzulpena da. Horrela deitu zioten bere jabe nagusiari, Red Bull edari-fabrikatzaileari, erreferentzia eginez. Behin betiko izen hori eman aurretik, Squadra Toro Rosso edo Red Bull Junior bezalako aukerak aztertu ziren. Taldea Minardi taldearen erosketatik sortu zen, Red Bull Racingek 2005. urtearen amaieran Paul Stoddarti ekipoa erosi ondoren. Toro Rosso bere izen bereko taldearen, Red Bull Racingen, harrobia handitzeko ideiarekin jaio zen, eta, horrela, F1ean aukera bat eman zien behe-mailetatik nabarmentzen diren pilotu gazteei.

2006ko otsailean, Ferrariko pilotu ohi eta BMWko zuzendari ohi Gerhard Bergerrek Red Bull-ekin transakzio bat egin zuen, eta, horren ondorioz, taldearen jabekide eta administratzaile bihurtu zen. Bergerrek Red Bull-i itzuli zizkion bere akzioak 2008ko azaroan, eta horrela taldea utzi zuen, etorkizunean gehiago aurreratuko ez zuelakoan.

2010etik aurrera, araudi berriarekin, taldeak ezin dute beren txasisa beste ekipo batera transferitu, eta, beraz, Toro Rossok ezin izan zituen Red Bullen txasisak erabiltzen jarraitu, orain arte bezala, baizik eta bere karrozeria sortu behar izan zuen.

2006ko denboraldia: debuta eta lehen puntua

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Scott Speed 2006ko Malaysiako Sari Nagusian.

Bere estreinako denboraldirako, taldeak Cosworthen V10 motorrak erabili zituen, iraultza mugatuekin, Red Bull Racing taldearen 2005eko txasisaz gain, aldaketa berriekin, Toro Rosso STR1 izenarekin berrizendatuz. Gainera, Michelin pneumatikoak erabili zituen. Motorra aukeratzeak polemika sortu zuen, denboraldi horretarako V10ak debekatuta zeudelako eta elektronikoki mugatuta bazeuden ere, talde batzuek Toro Rossoren aurkako kexak aurkeztu zituztelako.

Vitantonio Liuzzi, Red Bull Racing talde nagusian parte hartzeagatik ezaguna, taldeko pilotua izan zen bere lehen denboraldirako, Scott Speedekin batera, eta Neel Jani hirugarren pilotua izan zen.

Taldea debutatu zuten beste taldeen gainetik zegoen (Midland eta Super Aguri), eta normalean gainditu egiten zituen. Bere pilotuek 8 lehenengoen artean amaitu zuten noizbehinka.

Laster geratu ziren puntuen eremuan, lehen aldia Australian izango baitzen, denboraldiko hirugarren erasoan, Scott Speedi esker. Baina pilotu estatubatuarrak 25 segundoko zigorra jaso zuen eta David Coulthardek 8. postua hartu zuen. 2006ko Estatu Batuetako Sari Nagusira arte ez zuten lehen puntua lortu Vitantonio Liuzzi zortzigarren postuan kokatuz. 2006ko denboraldian lortutako unitate bakarra izan zen, eta taldeari 9. postuan kokatzeko aukera eman zion bere debuteko urtean eraikitzaileen sailkapenean.

2007 denboraldia: behetik gora

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Vitantonio Liuzzi 2007ko Malaysiako Sari Nagusian.

2007. denboraldirako, bi pilotuak berritu egin zituzten, eta taldeak akordioa lortu zuen Scuderia Ferrarirekin, Red Bull Racing taldearen kontratua transferituz, Italiako taldearen motorrak erabiltzeko.) Gainera, STR2 txasisa aurrerapen handia izan zen, 2007an Red Bull Racingek erabili zuen bera baita, baina Italiako propultsatzailera egokituta. Hala ere, denboraldiaren lehen erdia nahiko zaila izan zen, uzteak asko izan baitziren.

2007ko Hungariako Sari Nagusitik aurrera, Sebastian Vettelek Scott Speed ordezkatu zuen bere errendimendu apalagatik.) Era berean, 2007ko abuztuan, Sébastien Bourdais Vettelen taldekide izendatu zuten 2008.denboraldirako.

Lasterketa kaskar batzuen ondoren, taldeak ametsezko lasterketa bat burutu zuen 2007ko Txinako Sari Nagusian, Sebastian Vettelek 4garrena amaitu zuelarik eta Vitantonio Liuzzik 6garrena takada bateko taldearentzat 8 puntu lortuz. Era berean, 1 Formulan lortutako emaitzarik onena izan zen bi pilotuentzat Japoniako Sari Nagusiaren hondamenaren ondoren; izan ere, Sebastianek Mark Webberren Red Bull taldearekin istripua izan zuen, segurtasun-kotxe baten baldintzapean, 2. eta 3. postuetan lasterketan ari zirenean; Vitantonio Liuzzik, berriz, puntu bat galdu zuen Adrian Sutilen Spykerra zortzigarren posturako aurreratzeagatik, bandera horien azpian. Horrela, Toro Rossok hobera egin zuen 2006arekin alderatuta, taldekako sailkapenean 7. amaituz 8 punturekin.

2008 denboraldia: Hobekuntza erradikala eta garaipena Monzan

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sebastian Vettel eta Sébastien Bourdais Japoniako Sari Nagusian.

Urte hasieran, Dietrich Mateschitzek (Red Bull markaren jabea) 2010 baino lehen Toro Rosso saldu nahi zuela zabaldu zen, "Bezero-autoak" debekatzen zituen araudi aldaketa zela eta. Toro Rosso 2008. urtean hasiko zen iazko txasisa erabiliz, STR2, aldaketa batzuekin.

Australiako Sari Nagusian, Sebastian Vettelek 9. postua lortu zuen irteerako parrillan; eta lasterketan, Sébastien Bourdaisek 7. postua lortu zuen, motorra amaieratik 3 itzulira hautsi arren. Ondoren, Monakoko Sari Nagusian, non taldeak STR3 berria estreinatu duen, Sebastian Vettelek 5. postu bikaina lortu du; eta hurrengo proban, Kanadako Sari Nagusian, alemaniarrak puntu gehiago lortu ditu. Toro Rossoren errendimendua hobetu egin zen txapelketaren bigarren zatian. Horrela, Belgikako Sari Nagusian, bi pilotuak lehen 10en artean sailkatu dira eta unitateak batu dituzte 5. eta 7. postuetan. Italiako Sari Nagusian, Italiako taldeak ametsetako larunbata bizi izan zuen, Vettelek garaipena lortu baitzuen; eta Bourdaisek, 4. postu bikaina.Lasterketan, Vettelek nagusitasunez menderatu zuen eta lehen garaipena lortu zuen Toro Rossorentzat Italiako talde xumearentzat. Ondoren, alemaniar gazteak 5. postua lortu zuen Singapurreko Sari Nagusian eta 4. postua Brasilen.Taldeak 6. postuan amaitu zuen eraikitzaileen munduko txapelketan, Red Bullen aurretik, 39 punturekin (2007an baino 31 puntu gehiago), orain arteko denboraldirik onena izan zelarik.

Taldeak Paddocken arreta erakarri zuen, aurrekontu oso apal batekin garaipena lortuz, eta, beraz, kalitate-jauzi hori egitean, bere bolanteak oso kotizatuak izatera igaro ziren. Urtearen erdialdean jakin zen Sebastian Vettelek Red Bullen korrituko zuela hurrengo denboraldian,  espekulazioak areagotuz 2009an Toro Rossoko pilotuak nortzuk izango ziren jakiteko. Sébastien Buemi izan zen taldeak berretsi zuen lehena, eta gero Sébastien Bourdais-i berritu zioten kontratua.

2009ko denboraldia: Beherakada bi piloto berriekin

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sébastien Buemi Toro Rossoren gidaritzapean 2009ko Alemaniako Sari Nagusian.

2009an atzerapen handiarekin hasi zen taldea bere pilotuak aukeratu eta txasis berria aurkezteko.Denboraldian zehar, Buemik eta Bourdaisek ezin dituzte aurreko urteko emaitza onak berdindu. Taldeak errendimendu ona erakutsi zuen lehen lasterketetan, baina gero ia aurkari guztiek gainditu zuten.

Uztailean, taldeak Bourdais kaleratu zuen, "Taldeak denboraldi honetan sortutako aurreikuspenak ez betetzeagatik", Franz Tost Scuderia Toro Rosso-eko zuzendariak adierazi zuenez.

Taldeak Jaime Alguersuari deitu zuen, eta Sébastien Buemirekin batera pilotu titular bihurtu zen Hungariako Sari nagusiatik aurrera. Espainiarra izango litzateke 1 Formulako Sari Nagusian debuta egingo lukeen piloturik gazteena Pilotu askok eta jende espezializatuak zalantzan jarri zuten 1 Formulan estreinatzea ona izango ote zen denboraldi erdian, berak ia ezin izan zuelako probatu 1 Formulako monoplaza bat.

Hungarian ezarri ziren STR4ko hobekuntzekin, Alguersuariren debutarekin batera, emaitza hobeak espero ziren, Red Bull RB5ek zeraman pakete aerodinamikoa baitzen, txapeldunaren 2. postuan zegoena.33) Hala ere, aldaketa horiek ez zuten nahi zuten eragina izan eta taldea azken posturaino erori zen sailkapenean.


Buemik 6garrena sailkatzea lortu zuen Brasilen, eta 7. amaitu zuen lasterketa. Alguersuari taldekidea ere Q3ra pasatzeko zorian egon zen, tarteko gurpilak behar zituenean muturreko euri-gurpilak jarri izan ez balizkiote, eta 12.a geratu zen lasterketan 14. bukatzeko. Jauzi kualitatibo txiki bat izan zen Toro Rossorentzat GP honetan, urtea Abu Dabin beste unitate batekin amaituz. Faenzako taldeak monoplazei buruzko araudiaren aldaketa garrantzitsua, bere pilotuen bisoñotasuna eta denboraldian zehar entrenamenduak debekatzea salatu zuen, beraz, ezin izan zuen eraikitzaileen munduko txapelketako azken postua saihestu.

2010ko denboralida: geldialdia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Jaime Alguersuari STR5 gidatzen 2010eko Malaysiako Sari Nagusian.

Bi pilotuek kontratua berritu zuten denboraldi berri baterako.

STR5, 2010eko denboraldirako Toro Rosso monoplaza, taldeak erabat diseinatutako lehena izan zen, "Red Bullen bezero-taldea" izateari utzi ziona eta, beraz, txasisa gehiago partekatzen ez dutena. Hala ere, autoa aurreko denboraldiko Red Bull RB5 eguneratzea zen. Denboraldi-aurreak tropelaren erdian mantendu zituen beti, azken puntuen bila borrokatzeko.

Urteko lehen lasterketarako (Baréin) sailkapen saio etsigarria osatu zuten, Sébastien Buemi 15. eta Jaime Alguersuari 18.arekin. Lasterketan, Jaimek gora egin zuen hainbat postutan eta 13 amaitu zuen; bere taldekideak, berriz, ez zuen hainbesteko zorterik izan eta tronpatu egin zen azken itzulietan, 16º jarriz. Bigarren lasterketan, Buemik utzi egin behar izan zuen, baina Alguersuarik lasterketa bikaina egin zuen Michael Schumacherri eutsiz. Schumacherrek, azkenean, azken puntua kendu zion (11. amaitu zuen). Hirugarren lasterketan (Malaysia), Jaime Alguersuarik lasterketa bikaina egin zuen, 9. posturako hainbat aurreratze eginez eta, horrela, bere lehen puntuak eta denboraldiko taldearenak lortuz. Buemi 11.a baino ez zen izan. Txinan, Buemik lehen itzulian alde egin behar izan zuen Vitantonio Liuzzik eragindako istripu baten ondorioz, eta Jaime Alguersuarik lasterketa bikaina egin zuen, puntuetan denbora luzez egonda, baina pneumatikoen degradazioagatik eta 6 aldiz gelditzera behartu zuen estrategia txarragatik, 13º besterik ez zen izan. Hurrengo proban, Espainian, Alguersuarik 10. amaitu zuen, eta Monakon Buemik lortu zuen bere lehen puntua. Kanadan eta Valentzian Buemik 8. eta 9. postuan bukatu zuen eta 6 lasterketa jarraian egin ondoren, suitzarrak puntuetara itzultzea lortu zuen Japoniako Sari Nagusian Alguersuarik 10garrena amaitu zituen Spa eta Monzan, baina zigor batek proba bakoitzean lortutako puntua kendu zion. Japonian 10garren postuan zegoenean, Kamui Kobayashirekin egindako ukitu batek boxetara sartu eta 11garrena amaitu zuen. 5 lasterketa egin ondoren, Buemi gainditu zuen sailkapenean eta lasterketan ondoz ondoko hiru hamaikagarren posturekin, espainiarrak 9. proban bukatzea lortu du, 2 puntu gehiago lortuz. Horrela, iaz baino puntu gehiagorekin itxi zen urtea, baina aurreko puntuazio-sistemarekin jarraituz gero, taldeak puntu bakarra lortuko zuen.

2011ko denboraldia: Azken berpiztea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Sébastien Buemi STR6 probatzen.

2011an,Toro Rossok aurreko denboraldiaren antzeko errendimenduarekin hasi zituen lehen lasterketak. Sébastien Buemik puntu batzuk lortu zituen lehen lasterketetan, baina Jaime Alguersuarik arazo larriak zituen pneumatikoen degradazioarekin. Hala ere, joera alderantzikatu egin zen Kanadako Sari Nagusitik aurrera: pilotu katalana 8. izan zen azken postutik irten ondoren, Valentzian errepikatuko zuen emaitza, horrela forma aurkituz eta urteko bigarren erdian Toro Rossoren gizon indartsua izatera pasatuz. Denbora tarte horretan babesle berriak iritsi ziren, hala nola Cepsa, eta STR6rako bilakaerak, jauzi kualitatibo bat suposatu zutenak. Buemiren zailtasunen aurrean, Alguersuari Italiako taldearen aukera nagusia bihurtu zen txapelketaren azken txanpan, Korean taldearen historiako 100. puntua lortuz. Bere hobekuntzari esker Sauber 7. postuagatik presionatu ahal izan zuen eraikitzaileen munduko txapelketan, azkenean 3 puntugatik bakarrik lortuko ez zutena. Hala eta guztiz ere, Faenzako taldeak nabarmen hobetu zituen prestazioak 2010. urtearekin alderatuta, 8. postuan 41 punturekin amaitzeak erakusten duen bezala.

2012ko denboraldia: Argiak baino itzal gehiago

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Daniel Ricciardo Toro Rosso STR7 ontzian, probetan.

Toro Rossok denboraldi berri bati ekin zion, aire freskoarekin, eta aurreko urteko abenduan Daniel Ricciardo eta Jean-Éric Vergne kontratatu zituen pilotu berri gisa 2012 urterako.

Faenzako taldeak denboraldi hasiera ona izan zuen, Australian puntuatuz, non Daniel Ricciardok Q3ra pasa ahal izan zuen eta Jean-Éric Vergne atarian geratu zen, eta lasterketan, australiarrak 9. amaitu zuen, frantziarra bere lehen lasterketan 11. geratu zen bitartean. Malaysian erakusten dute ez dutela erritmorik sailkapenean, baina horrek ez zuen eragotzi pilotu frantziarrak bere lehen puntuak lortzea 8. postuan amaitu zuenean, hainbat istilu aprobetxatuz. Hala ere, hurrengo probetan, Italiako taldeak ez du emaitza positiborik lortzen, normalean 2010ean sortutako taldeak bakarrik gainditzen baitzituen. Ricciardok 6. postua lortu zuen Bareingo Sari Nagusiko sailkapenean, baina ezin izan zuen lasterketan punturik lortu. Vergne Monakon puntuatzeko moduan egon zen, baina estrategian egindako akats batek kondenatu egin zuen.

Bolada txarra (9 lasterketa jarraian puntu-gunetik kanpo) Belgikako Sari Nagusian hautsi zen, non kanpoko txirrindulariek bi autoekin puntuatzen laguntzen duten ia urtebetean lehen aldiz.Gutxi barru, Toro Rossok James Key zuzendari tekniko berri gisa fitxatu zuela berretsi du, Giorgio Ascanelli beteranoa ordezkatuz (2007ko apiriletik taldeko kide zen). Izan ere, Toro Rossoren errendimenduak aurrera egin zuen txapelketaren azken zatian, batez ere lasterketa-erritmoan, puntuetan sarri samar amaituz. Hala eta guztiz ere, eraikitzaileetan 9. postuan amaitu zuen 26 punturekin, 2011n baino errendimendu kaskarragoa erakutsiz; eta bere bi pilotuak oso antzeko mailan ibili ziren, Daniel Ricciardo azkarragoa izan zen sailkapenean eta Jean-Éric Vergne puntu gehiago lortu zituenean.) Toro Rossoren prestazioak onak ez zirela izan adierazi zuen taldearen jabeak.

2013ko denboraldia: kalitate jauzi txikia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Toro Rossok kontratua berritu zien bai australiarrari bai frantsesari. James Keyk diseinatutako STR8 berriarekin, taldeak seigarren postua lortu nahi du eraikitzaileen munduko txapelketan.

Denboraldia hasita, Australian ez zuten sailkapen negatiborik izan, non Jean-Éric Vergne Q3ra pasa zitekeen taldeko akats batengatik izan ez balitz. Lasterketan espero zen erritmoa izan zuten. Frantziarrak 12. amaitu zuen, puntuetatik gertu, eta Daniel Ricciardok irteera txarra izan zuen, utzi arte.

Hurrengo lasterketan, Malaysian ospatu zena, Australian baino azkarragoak izan ziren, pilotu frantziarrak ezin izan baitzuen Q2an sartu, eta australiarrak 13. Lasterketan, Ricciardok utzi egiten du, frantziarrak 10. amaitu zuen bitartean eta taldeak urteko lehen unitatea lortuko luke.

Daniel RIcciardo 2013an

Hiru aste geroago, Txinan, Ricciardok ondo merezitako 7. postua lortu zuen, aurkari zuzenen aurretik sailkatuta. Baina Jean-Éric Vergnek ez du erritmo bera eta bere taldekidearen erritmoa kontuan hartzen badugu bakarrik lortzen du 16. postu etsigarri bat. Lasterketan, pilotu australiarrak arazoak ditu eta bere lehen geldialdia presaka egiten du, baina erritmo biziarekin itzultzen da azkenean, merezimenduzko 7. postuan amaitzeko, bi laukitxoei 6 puntu gehituz (taldearena eta pilotuarena berarena). Baina Vergnerentzat ezer ez da gauza bera. Mark Webber-ekin ukitu bat izan zuen eta denbora galdu zuen. Azkenean 12. amaitu du.

Bareinentzat, taldearen itxaropenak handiak ziren, aurreko lasterketan bezain azkarrak izango zirela uste baitzuten, baina ez ziren haien nahiak bete. Sailkapenean, erritmo ona erakusten dute, Daniel Ricciardo 13. postuan eta Jean-Éric Vergne 16.ean. Karreran gauzak are okerrago funtzionatzen dute. Frantziarrak 16. itzulian utzi behar du eta australiarrak 16. postuan bukatu du. Bareinetik irten ziren, baina ez zuten punturik lortu.

Daniel Ricciardo Toro Rosso STR8 gidatzen.

Hasiera irregular honen ondoren, txapelketaren bosgarren data iritsi da, Europako lurraldean, Espainiako Sari Nagusia. Toro Rossok eguneraketa garrantzitsuak egin ditu bere plaza bakarrean, hobetzeko eta Force Indiaren (5. postua, 26 puntu) eta McLarenen (6. postua, 23 puntu) parean jartzeko: entrenamenduetan, Vergnek denbora oso antzekoak lortzen ditu, 'Top ten' ean amaituz. Sailkapenean erritmoa dutela erakusten dute, baina ez mozketa pasatzeko adina. Ricciardo 11. postuan sailkatu da eta Vergne 12.ean. Taldeak gehiago espero zuen larunbatean, ostiralean izan zuten erritmoagatik. Lasterketan, taldeak ez zuen hasiera ona izan, baina gidari australiarrak erritmoa hartu zuen itzuliek aurrera egin ahala, Sergio Perezen parean jarri arte, baina azken itzulietan erritmoa desagertu egin zen, 10. postura erori arte, eta han moldatu behar izan zuen Esteban Gutierrezek pasa ez ziezaion. Azkenean, mexikarrak ez du lortzen eta australiarrak 10. amaitu du. Bestalde, Jean-Éric Vergnek hainbat gorabehera izan zituen pistan eta azken ziztadak bere ibilbidea amaitu zuen. Toro Rossok puntu bat hartu zuen, aho zapore ona utzi zuena.

Taldea puntuak lortzeko gogoz iritsi zen Montecarlora. Sailkapenean frantziarra Q3n sartu da eta australiarra atarian geratu da 12. postuan. Lasterketan frantziarrak 10. postuari eutsi dio, australiarrak irteeran postu bat galdu duen arren. Gauzak ez du hobera egiten, eta Romain Grosjeanek Toro Rossoko pilotuarekin talka egin du, lasterketatik kanpo utziz. Bere aldetik, Jean-Éric Vergnek 8. postuan bukatu du Sergio Perezek taldea utzi eta Kimi Räikkönen arazoei esker.

Ekaineko lehen hitzordura iritsita, Europatik kanpo, Kanadan, Italiako taldeak bi autoak Q3n sartzea lortu du, Vergne 7. postuan eta Ricciardo 10.ean. Lasterketan, frantziarrak Valtteri Bottas (3. ateratzen zena) aurreratzea lortu du, 6. postuan bukatu eta 8 puntu lortzeko. Baina ez da gauza bera pilotu australiarrarentzat, lasterketan erritmoa galdu eta 15. postuan amaitu baitzuen.

Silverstonen, taldeak lehen libreen buru izatea lortu zuen (11 pilotuk bakarrik markatu zuten denbora). Ricciardok 6. postua lortu du sailkapenean, Paul di Restaren penalizazioari esker. Vergnek ez du Q2tik pasatzen eta 13º baino ez da. Lasterketan australiarrak posizio batzuk galdu ditu irteeran, baina gorabeherekin posizio horiek berreskuratu ditu, baina lasterketaren amaieran pilotuak erritmoa galdu du 8. postuan bukatzeko. Zorte txarragoa izan zuen frantsesak, Pirelliko gertakarian nahastuta egon baitzen ezkerreko atzeko pneumatikoa lehertu zitzaionean. Horrela, autoa utzi behar izateko adina hondatuta geratu zen. Taldeak 4 puntu baino ez zituen eskuratu, eta asteburu osoan izan zuten erritmo handiaren ondoren jakin zuten hori.

2014ko denboraldia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Daniil Kvyat Toro Rosso STR9 gidatzen

Denboraldi berri honetarako, scuderia Renault motorrak erabiltzera pasa zen, eta bere hirugarren motozalea izan zen, Cosworthetik Ferrarira aldatu ondoren 2007. Daniel Ricciardok Red Bullera egin zuen promozioaren ondoren, Daniil Kvyat Jean-Éric Vergne.

Denboraldi berri baten hasiera positiboa izan zen taldearentzat, Australian bere bi gizonekin lehen lasterketan puntuak lortuz. Malaysian eta Txinan, berriz, beste puntu bat lortu du Daniil Kvyati esker. Baina hurrengo probetan, bolada horretan jarraitzea eragozten dieten abandonu ugari izaten dituzte, nahiz eta emaitza onak lor ditzaketen arazo mekaniko horiek ez dituztenean (horrela, Kvyatek 9. amaitu zuen Silverstonen eta Vergnek 8. izan zen Kanadan eta 9. Hungarian). Denboraldiko bigarren zatian, Toro Rossok fidagarritasuna hobetu du; eta Singapurreko Sari Nagusian, Vergnek urteko emaitzarik onena lortu du taldearentzat, 6. postua, azken itzulietan postu asko irabaztera eraman zuen estrategia alternatiboari esker.55) Gidari frantziarrak 3 puntu gehiago lortuko lituzke gainerako probetan, ez baitira nahikoak txapelketako 7. postutik haratago aurrera egiteko. Hala, Toro Rossok aurreko urtean baino puntu gutxiago lortu zituen arren (30 bider 33), leku bat igo zuen eraikitzaileen munduko txapelketan.

2015ko denboraldia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Pilotu errusiarrak 2015ean zuen kontratua Toro Rossorekin, eta taldekide berri batekin, Max Verstappen. Hala ere, Red Bullek urrian jakinarazi zuen Sebastian Vettel denboraldi amaieran joango zela, eta eserleku hori Kvyatek beteko zuela, eta horrek hutsune bat uzten zuen Toro Rosso. Hori Carlos Sainz Jr-ek estali zuen..  pilotuak Espainiarra, 20 urte eskasekoa; eta neerlandarren arteko bikotearena, 17 urteko gazteena.

Taldeak Australian hasi zuen 2015. urtea, Carlos Sainz Jr.-i esker bi puntu lortuz, nahiz eta pit stop oso motela jasan. Max Verstappenek, berriz, lasterketa utzi behar izan zuen motor arazoengatik. Malaysian, bi pilotuek puntuen gunean bukatu zuten; baina hurrengo bi lasterketetan fidagarritasun akats gehiago izan zituzten eta esku-hutsik joan ziren. Espainiarrari esker, berriz ere unitate gehiago batu ziren, bi lasterketa handi egin baitzituen Bartzelonan 9.a eta Montecarlon 10.a. Verstappen, berriz, Austrian itzuli zen puntuetara, eta taldearen emaitzarik onena lortu zuen 2008tik, Hungariako Sari Nagusiko 4. postuan amaitu baitzuen. Pilotu herbeheretarrak sei lasterketa jarraian egitea lortu zuen puntuak lortuz.

Azkenik, Toro Rossok 67 punturekin amaitu zuen denboraldia, aurreko urtean lortutakoen bikoitza baino gehiago, baina ez zioten balio izan 2014an ere lortu zuten txapelketako 7. postua hobetzeko. Hala eta guztiz ere, hau izan zen taldeak 2008tik izan duen denboraldirik onena, eta onena bere txasisa erabiltzen dutenetik.

2016ko denboraldia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2016an, Toro Rossok pilotu berberak izan zituen, Carlos Sainz Jr. eta Max Verstappen, eta berriz ere Ferrari motorrak erabili zituen, baina 2015an, Errusiako Sari Nagusiaren ondoren, Max Verstappenek Daniil Kvyat ordezkatu zuen Red Bull Racingen, eta errusiarra Toro Rossora itzuli zen denboraldiaren gainerakoetarako. Italiako taldeak 7. postuan amaitu zuen denboraldia.

2017ko denboraldia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
2017rako, Toro Rossok bere monoplazen koloreak berritu zituen.

Toro Rosso Renaultek bultzatu zuen (motorrek «toro Rosso» izena eraman zuten arren), bi denboralditarako kontratuarekin.67 - Hala ere, Singapurreko Sari Nagusian, taldeak Honda motorrak erabiliko zituela 2018.68tik aurrera ofizialdu zen. Laugarren urtez jarraian amaitu zuen denboraldia, nahiz eta bere historiako 2. emaitzarik onena berdindu zuen GPn (Sainzek 4. postua lortu zuen).

2018ko denboraldia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
Pierre Gasly 2018an

Pierre Gasly eta Brendon Hartley izan ziren Faenzako taldeko pilotuak 2018,70ean, baina azken honek ez zuen espero zen maila eman, eta horrek Honda propultsatzaileen aldaketarekin zenbait zailtasunekin batera taldea eraikitzaileen txapelketako 9. eta azken-aurreko postura eraman zuen. Taldeak beste 4. postu bat lortu zuen aurten, oraingoan Baréinen, Pierre Gaslyri esker, baina bere 29 puntuak Hartleyk lortutako 4 puntuekin alderatu ziren.

2019ko denboraldia

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Daniil Kvyat 2019an itzuli zen F1era Toro Rossorekin eta Alexander Albon thailandiarrak debuta egin zuen. Taldeak erregularki batu zituen urteko lehen lasterketak, baina Alemanian, Toro Rossoren historiako bigarren podiuma lortu zuen gidari errusiarrak; hirugarren izan zen Verstappen eta Vettelen atzetik. Lasterketa horren ondoren, taldea bosgarren geratu zen txapelketan, eta Kvyat bederatzigarren, Belgikari aurrea hartuta. Albon Red Bullera igo zen, eta Gasly Toro Rossora jaitsi zen. Frantziarrak erregularki puntuak lortu zituen talde honekin, eta Brasilgo Sari Nagusian bigarren amaitu zuen, horrela bere lehen podiuma eta Toro Rossoren hirugarrena F1ean lortuz. Emaitza honen ondoren, taldea bere historiako posturik onena errepikatzen ari da, seigarrenean. Baina Daniil Kvyatek bederatzigarren postuan bukatu zuen Abu Dhabiko Sari Nagusian, eta Pierre Gaslyk hemezortzigarren postuan bukatu zuen lehen itzulian Lance Strollekin jo ondoren, ez zen nahikoa izan eraikitzaileen munduko txapelketan bosgarren postua lortzeko.

Hurrengo galeriak Toro Rossok 1 Formulan erabilitako modeloak erakusten ditu.

Toro Rosso STR1 (2006)
Toro Rosso STR2 (2007)
Toro Rosso STR3 (2008)
Toro Rosso STR4 (2009)
Toro Rosso STR5 (2010)
Toro Rosso STR (2011)
Toro Rosso STR7 (2012)
Toro Rosso STR8 (2013)
Toro Rosso STR9 (2014)
Toro Rosso STR10 (2015)
Toro Rosso STR11 (2016)
Toro Rosso STR12 (2017)
Toro Rosso STR13 (2018)
Toro Rosso STR14 (2019)
Alpha Tauri (2020)
Gidariak Lasterketak Garaipenak Poleak VR Podioak Puntuak Títuluak
Daniil Kvyat 72 0 0 1 1 54 0
Jean-Éric Vergne 58 0 0 0 0 51 0
Carlos Sainz Jr. 56 0 0 0 0 112 0
Sébastien Buemi 55 0 0 0 0 29 0
Jaime Alguersuari 46 0 0 0 0 31 0
Daniel Ricciardo 39 0 0 0 0 30 0
Vitantonio Liuzzi 35 0 0 0 0 4 0
Pierre Gasly 35 0 0 0 1 61 0
Scott Speed 28 0 0 0 0 0 0
Sébastien Bourdais 27 0 0 0 0 6 0
Sebastian Vettel 25 1 1 0 1 40 0
Brendon Hartley 25 0 0 0 0 4 0
Max Verstappen 23 0 0 0 0 62 0
Alexander Albon 12 0 0 0 0 16 0
Fuente:


Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]